Yassine (22) en Hafsa (18) volgen een week lang een cursus tot hoofdanimator bij JES Antwerpen. Ze vertellen gepassioneerd waarom ze graag hoofdanimator willen worden.
Als je op een regenachtige, koude maandag je overslaapt, met het verkeerde been uit bed stapt en je trein vertraging heeft, dan zijn vrijwilligers Yassine en Hafsa de redders in nood. Met een babbel over hun engagement als vrijwilliger en hun deelname aan de hoofdanimatorcursus zorgen ze voor de nodige energie en vrolijkheid op een gemiddelde blue Monday.
Yassine: “Ik neem deel aan de cursus hoofdanimator omdat ik sinds mijn 6 jaar kind aan huis ben bij JES in Borgerhout en Deurne Zuid. Een paar jaar geleden heb ik de animatorcursus gevolgd en toen droomde ik al van hoofdanimator worden. Daarnaast nam ik ook al heel wat verantwoordelijkheden op bij de werking in Deurne Zuid. Als er jeugdwerkers ziek zijn, neem ik al eens wat activiteiten over, begeleid ik de werking op woensdagnamiddag, … Maar los daarvan wilde ik deze cursus héél erg graag volgen.”
Hafsa: “Ik zit ook al van kleins af aan bij JES in Borgerhout. Daar zat ik eerst in de meisjeswerking, later kreeg ik een aantal verantwoordelijkheden, volgde ik de animatorcursus en organiseerde ik af en toe activiteiten. Afgelopen zomer werkte ik ook als jobstudent jeugdwerkster. Wist je dat er wachtlijsten zijn voor de hoofdanimatorcursus? Ik was zo blij toen ik hoorde dat ik bovenaan de lijst met inschrijvingen stond.”
Wat is precies het verschil tussen animator- en hoofdanimatorcursus?
Yassine: “Bij de animatorcursus leer je vooral spelenderwijs dingen bij. Daar kan je proeven van het begeleider zijn, maar is het vooral nog spelen. Je bent ook nog echt een jongere als je die cursus volgt (je mag de cursus vanaf 15 jaar volgen). Een groep bestaat ook al snel uit 25 jongeren terwijl een groep tijdens de hoofdanimatorcursus uit 8 jongeren bestaat.”
Hafsa: “Het grote verschil ligt inderdaad in de manier van aanpak. Deze leerrijke week is een pak theoretischer, maar daarom niet saai. Wij hebben hier allemaal zeer bewust voor gekozen en proberen zoveel mogelijk te leren van elkaar en de begeleiding.
Alles wat ik heb geleerd en gekregen bij JES, wil ik nu doorgeven aan de volgende generaties
Het klinkt onnozel, maar ik heb onthouden om goed te luisteren
Wat heb je de voorbije dagen al bijgeleerd?
[Hafsa en Yassine vullen elkaar mooi aan.] Communicatie is key: wij komen uit verschillende jeugdhuizen waar wij sowieso al een zekere voortrekkersrol nemen, omdat we zo zijn. Nu zitten we hier met acht ‘haantjes’ die elk op hun manier de boel willen leiden. En zo botsen we op elkaars grenzen. Het is dan heel belangrijk om te leren hoe je daarmee moet omgaan. Hafsa: “We hebben al zoveel geleerd op deze paar dagen en ben nu al heel trots!” (geeft vuistje aan Yassine)
Is er een specifieke oefening die je hebt onthouden om om te gaan met verschillende leiders in één groep?
Hafsa: “De sandwich is een goede oefening. Het woord zegt het zelf. Als je iemand feedback geeft, steek je het beleg tussen een sandwich. Je zegt eerst iets positief, dan een werkpunt en dan terug iets positief. Mensen onthouden vaak het laatste wat je zegt. Als je dan eindigt met iets positief, houdt de persoon in kwestie een beter gevoel over aan het gesprek. In beide gevallen zeg je hetzelfde, maar de manier waarop is volledig anders.” Yassine: “Het klinkt wat onnozel, maar ik heb onthouden om goed te luisteren. Dat lijkt heel evident nu ik het luidop zeg. Maar luisteren in een groep met allemaal leidersfiguren is dan nog belangrijker. Daarnaast is het belangrijk om naar iedereen zijn/haar mening te vragen. Door verschillende meningen en gedachten op één hoop te gooien kan je goed discussiëren over een bepaald onderwerp.”
Waarom willen jullie zo graag hoofdanimator worden?
Yassine: “Ik heb een topjeugd beleefd dankzij het jeugdwerk. Het is fantastisch dat je met een klein budget jongeren de beste tijd van hun leven kan geven. Dat kan gaan van een ongelofelijk leuke schoolvakantie boordevol activiteiten tot bv. heel banaal een film zien op woensdagnamiddag. Ik heb er zoveel plezier uitgehaald en de allerbeste vrienden gemaakt. Alles wat ik heb geleerd en gekregen bij JES, wil ik nu heel graag doorgeven aan andere generaties.”
Hafsa: “Ik heb ook heel veel coole dingen kunnen doen bij en dankzij JES. Ik heb zelfs de koningin ontmoet (lacht). Nu wil ik kleine meisjes dezelfde kansen geven, het is nu hun beurt om hetzelfde te ervaren. Ik besef ook nu hoe hard dit nodig is. Voor veel jongeren is het jeugdcentrum De Branderij (en bij uitbreiding heel JES Antwerpen) een uitlaatklep.”
Yassine: “Op mijn 14 jaar was ik een heel timide en gesloten jongen. Dankzij JES heb ik die Yassine achter mij kunnen laten en ben ik enorm opgebloeid. Acht jaar geleden zou ik mij voor dit gesprek verstopt hebben, zodat ik onzichtbaar was en je me zeker niet zou zien. Het is een cliché maar zo waar: JES heeft mij gevormd tot de jongeman die ik vandaag ben. Het zetje dat ik destijds nodig had én gekregen heb, wil ik nu teruggeven aan andere jongeren.”
Hafsa: “Vroeger had ik op school niet de beste punten. Wiskunde vond ik een heel moeilijk vak. De jeugdwerkster liet mij toen beseffen dat ik meer ben dan die ene buis op mijn rapport. Dat gevoel wil ik teruggeven aan jonge meisjes!”
Yassine: “Wat Hafsa zegt, herken ik heel hard. De jeugdwerkers steunden mij enorm op vlak van school. Ik wilde toen stoppen. Ik kon daar met mijn ouders niet over praten want zij willen dat je gaat en goede punten haalt, wat heel normaal is. Gelukkig kon ik daar wel open over babbelen met de jeugdwerkers. Zij hebben mij door die moeilijke periode gesleurd. Uiteindelijk maakte ik mijn school af en ben ik iedereen uit mijn omgeving zeer dankbaar.”
Welke boodschap hebben jullie voor jongeren die nog twijfelen om een cursus animator of jeugdanimator te volgen?
Yassine: “Als je twijfelt moet je het doen. Want dat betekent dat er ergens een vlammetje in je brandt. Eens je die klik hebt gemaakt, ga je er geen spijt van hebben. Ik zeg altijd: niet geschoten, is altijd mis.” Hafsa: “Het is zo’n grote meerwaarde. Alles wat je hier leert, neem je mee in je rugzak om toe te passen in je eigen JES-huis. Wij zijn allebei heel dankbaar voor wat we hebben meegemaakt binnen JES en willen dat graag teruggeven.”
Interview afgenomen door Leen De Schutter