Vooral jongens schreven zich aanvankelijk in voor de vormingscursus en extra modules van het PleinPatron-project. Op de Borgerhoutse pleinen organiseerden deze jonge enthousiastelingen allerlei recreatieve activiteiten. Zo wisten ze ook meer kinderen en jongeren te enthousiasmeren om deel te nemen aan evenementen als Krugercross, muziek in de wijk, de Reuzenstoet, Borgerrio, tienervoetbaltornooien, … Stuk voor stuk buurtfeesten met een grote betrokkenheid.

Na vier jaar PleinPatrons lieten ook de eerste meisjes van zich horen. Ook zij schreven zich in voor de cursus. En dat bracht een heuse nieuwe dynamiek met zich mee. Net zoals professionele vrouwelijke jeugdwerkers een eigen spelaanbod voorzien in de openbare ruimte, slaagden deze ‘PleinPatrona’s’ – dit zijn dus de vrouwelijke PleinPatrons, voor alle duidelijkheid – er in om meer meisjes te bereiken. Met de komst van de PleinPatrona’s op pleinen Bloemstraat, Krugerplein, L. Naeyaertplein en Ter Lo kregen moeders uit deze omgeving meer vertrouwen om hun dochters er naartoe te laten gaan. Informele babbels over de kinderen, de gezinssituatie, opvoeding, veiligheid, onderwijs, … moeders vinden in de PleinPatrona’s een laagdrempelig aanspreekpunt. Hierdoor kunnen mama’s even de rol lossen, even aandacht aan zichzelf besteden of aan andere gezinsleden. Even die uitgestelde boodschap regelen. Of gewoon mee aanschuiven aan de tafel op het plein en genieten van de spelende kinderen, onder begeleiding van de aanwezige PleinPatrona’s. Even ademruimte dus.

Meisjes, moeders, PleinPatrona’s. Die vrouwelijke dynamiek, van jong tot oud, verzacht de pleinen. En dat heeft invloed op het gedrag van jongens en mannen. De neiging om specifieke pleinhoekjes of activiteiten op te eisen, sloeg stelselmatig om in het delen van de ruimte. Meisjes en moeders hebben steeds meer inspraak in en deelname aan gebeurtenissen op het plein én bij de heraanleg ervan. Dit bracht een positieve kentering teweeg op de Borgerhoutse pleinen, met minder politieoptredens of mistoestanden.

De rollen van vrouw en man in de publieke ruimte werd trouwens meer bespreekbaar. Op verschillende niveaus. Op dat van de pleingebruiker, van de kinderen, van de ouders, van de buurtbewoner, van de PleinPatron(a), van de jeugd(opbouw)werker en diens organisatie, van de politie en van ambtenaren zoals de buurtregisseur én de beleidsmaker verbonden aan district en stad. Que de bonnes choses. Alleen maar positieve vooruitgang, maar wel op voorwaarde dat gelijkwaardige dialoog centraal blijft staan.

Kan het nog beter? Wel, nog meer vrouwelijke vrijwilligers staan te popelen om zich in te zetten als PleinPatrona. De gendertoekomst op de Borgerhoutse pleinen ziet er daarmee alvast rooskleurig uit.

Meisjes en moeders hebben steeds meer inspraak in en deelname aan gebeurtenissen op het plein.

PleinPatrona Hafsa

Wat zijn PleinPatrons?

PleinPatrons werd tien jaar geleden opgestart in Borgerhout om de sociale dynamiek in de publieke ruimte te verbeteren. Buurtjongeren die hun plein door en door kennen, krijgen via dit project een opleiding tot ‘PleinPatron’: een animator en vertrouwenspersoon op het buurtplein. Deze jongeren bevorderen de sociale cohesie en veiligheid en maken de buurt toegankelijk. Ze fungeren als bemiddelaar tussen (jonge) buurtbewoners en organisatoren van buurtevenementen.

Het initiatief gaat uit van JES, Kras en Samen op Straat.

Medewerkers

filip.balthau@jes.be; zoe.demeulenaer@jes.be
blogborgerhout